امروز با خودم فکر می کردم ،ما منتظر کی هستیم ، یه رهبر ، یه قدیس، یه سوپر من و یا .... تا کی دست روی دست بگذاریم وچاره ی نجوییم.

قبلا که وارد بالاترین می شدم (منظورم 2-3 ماه اول بعد از انتخابات) پر بود از طرح ها و ایده ها و استراتژی های جدید و کار آمد که بعد از چند ساعت تمام ایران رو فرا میگرفت و همراه میکرد .

یادمه شده بود محل رجوع سبز ها برای اینکه بدونند حرکت بعدی چی هست.

ولی حالا چه شده تمام این حرکت ها تبدیل به سکون شده ؟

این روزها بالاترین پر شده از لینکهایی که از سایر سایت ها گرفته میشود و بارها و بارها تکرار می شوند.

لینکهایی که اینقدر تکرار شده اند که خبر شون رو از حفظ شدیم .

عده ای ازکاربران،بالاترین را با میدان مسابقه اشتباه گرفته و تنها به امتیاز فکر می کنند.

جای بحث بروی مسائل مهم جنبش در بالاترین خالی ست( اشتباه نکنید جای جنبش خالی نیست ) ما تنها به اخبار مربوط به جنبش اکتفا کردیم .

مثلا همین خبر حمله به بیت آیت الله صانعی و آیت الله منتظری را توجه کنید ..، بجز اینکه چند روز تنهابا لینک های تکراری انرژی خود را هدر دادیم چه کردیم ؟

آیا حتی یک استراتژی اصولی را برای حمایت جنبش از مراجع سبز پیشنهاد دادیم ، یا به بحث گذاشتیم؟

متاسفانه برای نظر مخالف خود هیچ ارزشی قائل نیستیم ،حتی حاضر به کلیک روی لینک مخالفمان نیستیم تا بدانیم اصلا منظور نویسنده چه بوده و تنها با خواندن تیتر یا منفی میدهیم یا راحت از کنارش می گذریم.

با خودتون فکر کردین چرا حتی حکومت حساسیتش را روی بالاترین از دست داده ؟

تنها کاربران معدودی مثل sight نظرات خود را هنوز به بالاترین میفرستند ،من نمی گوییم همه باید یک نظر و پیشنهاد جدید ارائه بدهند ولی همه می توانند در پخته تر شدن یه نظر و زاییده شدن پیشنهادات جدید با وارد شدن در بحث کمک بزرگی کنند .

بالاترین می تواند نقش مهمی در رهبری جنبش ایفا کند و این میسر نمی شود جز در سایه کمک و هم یاری تمام بالاترینی ها و دور شدن از سطحی نگری .

بلوط (عضو آوندان)

بیست و هفت خرداد یک هزار و سیصدو هشتادو نه