«آنکس که با هیولا می ستیزد باید بپاید که خود در این میانه هیولا نشود» نیچه

در این چند روزی که به 18 تیر مانده تقریبا مطمئن شده ایم که هیچ آکسیون کارامدی از سوی جنبش عملی نخواهد شد.
چند دلیل دارد که می خواهم تا آنجا که به ذهنم می رسد به آنها اشاره کنم.
ما از مدتها پیش به این نتیجه رسیده بودیم که راهپیمایی را کنار بگذاریم اما این بار هم با نزدیک شدن به 18 تیر باز عده ای شروع به تبلیغ راهپیمایی کرده اند. البته گویا سازمان مجاهدین خلق هم فراخوانی برای حضور خلق قهرمان در 18 تیر داده است.
انگار قرار شده ما هر بار روی این مسئله بحث و جدل کنیم. باید به یک نتیجه رسید و این دور و تسلسل مباحث تکراری را تمام کرد.
از سویی هر کدام از دوستان دلسوز یک پیشنهاد ارائه می دهد و بی آنکه به نظر دیگران اعتنایی کند و حتی تبلیغات مصرانه ای را پی بگیرد انگار فقط از خود رفع مسئولیت کرده تا روزی بگوید : «نگفتم؟!»
اینکه هر شهروند باید یک رهبر باشد به اشتباه این طور برداشت شده که هر کس صرفا یک حرف منطقی زد دیگران هم باید دنباله رو شوند و نظرشان هم مهم نیست.
نهایتا هم بحث و تبادل نظر معنیش این شده که مثل آن دیپلمات های هسته ای گویا قرار است که ما مذاکره کنیم برای تداوم مذاکرات بدون آنکه به دستاورد خاصی برسیم.
باید از این شرایط پیش آمده درس گرفت. این خود نمودار کردن پراکندگی و عدم اتحاد میان اعضای جنبش است. به عبارتی نه تنها هیچ دستاوردی عاید جنبش نمی کند بلکه به آن هم آسیب می رساند.
اگر حتی قرار است که با روزی خاص منفعلانه برخورد کنیم هم می بایست با توافق عمومی این حرکت را سازماندهی کرده و اعلام کنیم.
لازم است بحث کردن هدفمند را بیاموزیم. باید همیشه در نظر داشته باشیم که به نتیجه رسیدن همه روی یک موضوع مشروط به کوتاه آمدن از موضع شخصی و در نظر داشتن نظر جمع است.
به نظر من ابتدا نیاز است با بحث کردن به یک منشور و پلان کلی مورد توافق اکثریت رسیده و از این به بعد آکسیون های پیشنهادی را در قالب آن پلان طراحی کنیم.
اگر یک پلان کلی برای آکسیون ها در نظر بگیریم آنگاه آکسیونی که در قالب آن پلان می گنجد را بهتر می توان تبلیغ کرد و پیامد ها و اهدافش را برای همراهی مردم توضیح داده و اطلاع رسانی کنیم.
آن وقت نه کسی به خیانت متهم شده و نه به جای اتحاد ، نا خواسته آب به آسیاب تفرقه می ریزیم.
برای شروع این مرحله من به نوبه خود سه ویژگی کلی را ارائه می دهم که البته اظهار نظر دیگران در دقیق تر کردنش لازم است.
آکسیون پیشنهادی باید این خصوصیات را داشته باشد:

1- کم هزینه باشد.
2- عملی و کارامد باشد و هدف مشخصی را در یک بازه زمانی محدود تعقیب کند.
3- فراگیر بوده و حتی الامکان شامل همه اقشار اجتماعی و سراسر شهرهای ایران باشد.

پس از این همگان با تمرکز بر روی یک آکسیون خاص آن را تبلیغ نموده و به مرحله عملیاتی می رسانیم.
کمک کنید لطفا و جنبش را راهبر و یاور باشید.
جنبشی که رویای مردم سالاری در سر می پروراند به مردم مسئولیت پذیر احتیاج دارد.
اینکه مشغول روزمرگی هایمان شده و ناگهان در مناسبتی به یاد جنبش بیفتیم مسلما دردی را دوا نمی کند. باید در چارچوبی هدفمند کنش ها را قابل تفسیر کرده و اهدافی مقطعی را در صورت لزوم در نظر گرفته و تعقیب نماییم.( مثلا می توانیم کنشی فراگیر را که به رژیم هم فشار مستقیم می آورد تا آزادی یک زندانی سیاسی ادامه دهیم.)
باید دستاوردها و شکست هایمان را بررسی و برای آینده برنامه ریزی کنیم.
در پایان باز یک گزین گویه از نیچه:
«مرد جنگی در تعطیلی جنگ به درگیری با خود گرفتار می شود»