پانزده (15)اسفند به نام همه اندیشه های در بند اوین درختی خواهم کاشت؛
که درختان تلاش بی پایان زمین اند!

چندی است نزاعی خونین میان سپاه پاسداران با گروه پژاک در شمال غربی ایران به جریان افتاده است. بسیاری مفسرین و ناظران در برابر این ابهام که چه اتفاق جدیدی محرک این جنگ بوده سردرگم مانده اند و اطلاعات قانع کننده ای درباره انگیزه های این جنگ ارائه نشده است.

اما از سوی دیگر علی رغم ادعا های رسمی که منکر تلفات انسانی از سوی جبهه سپاه پاسداران بوده ،در روزهای اخیر خبر از تشییع پیکر نظامیانی می رسد که اتفاقا از پاسداران می باشند. جالب اینکه نجواهایی نیز شایع می باشد که ایشان توسط «اوباش سوری» به شهادت رسیده اند.

با اینحال در سکوتی معنا دار چندین کشته عملیات های سپاه بشکلی غیر متعارف تشییع شده و همچنان از موقعیت شهادت ایشان اخبار دقیقی منتشر نمی شود. امروز تشییع سه پاسدار در شهرستان کهکلویه بوده و دوستانی با نقل قول از بستگان این جانباختگان خبر از کشته شدنشان در نزاع های سوریه می دهند و خبر خود را مستند به رویت لوازمی می کنند که همراه کشته شدگان از سوریه آورده شده بودند.

اگر چنین احتمالی را در نظر بگیریم شاید بتوان از ابهامات جنگ میان سپاه پاسداران با پژاک پرده برداشت. بعبارتی با درگیری کنترل شده میان سپاه پاسداران و پژاک تلاش می شود تلفات سپاه پاسداران طی عملیات سرکوب در سوریه را به تلفات جنگ با پژاک نسبت دهند.

هر چند باید پذیرفت که اخبار بدست آمده از خانواده «آرامی» که از تشییع شوندگان امروز است را بدلیل عدم در دست بودن اسناد معتبر نمی توان ملاک قرار داد ولی در ماههای پیشین که اخباری از انفجارها و تصادف اتوبوس ایرانیان زائر کربلا منتشر شد نیز حداقل سه نفر که در لیست کشته شدگان آمدند از افرادی بودند که آخرین اطلاع از ایشان زندانی شدن بدلیل مسائل عقیدتی و سیاسی بود و شگفت اینکه ناگهان از عراق سر در آورده و اتفاقا کشته شده بودند!

متاسفانه بدلیل خفقان حاکم و محذوریت های خانواده های قربانیان نمی توان اطلاع موثقی از این طرح ریزی ها بدست آورد اما تجربه سالیان پیش از این به ما ثابت کرده است که دقیقا همان شایعات تکذیب شده ، روایت درست اخبار بوده اند.

محمد .د – عضو مهمان آوندان